Mikroflora jelitowa odgrywa ważna rolę w organizmie człowieka. Bakterie bytujące
w przewodzie pokarmowym są odpowiedzialne za procesy trawienia resztek pokarmowych, syntezę witamin, a także pełnią ważną funkcję immunostymulującą. Niewłaściwa dieta, długotrwałe przyjmowanie antybiotyków, brak aktywności fizycznej, stres czy nieregularny tryb życia, mają ogromny wpływ na mikroflorę jelit. Stan, w którym dochodzi do zaburzenia równowagi mikrobiologicznej i zmian w składzie flory bakteryjnej jelit nazywamy dysbiozą jelitową. Dysbioza jelitowa może być przyczyną wystąpienia alergii, nietolerancji pokarmowych, otyłości, cukrzycy, chorób układu sercowo-naczyniowego czy chorób układu oddechowego. Dodatkowo niekorzystnie wpływa na ogólny komfort życia, w tym także na zdrowie psychiczne.
Laboratorium Prolab wykonuje analizy mikroflory jelit zarówno za pomocą standardowych metod hodowlanych, jak i z wykorzystaniem technik biologii molekularnej. Metody hodowlane pozwalają na pomiar ilościowy drobnoustrojów (bakterii i grzybów) obecnychw jelicie, określenie proporcji pomiędzy nimi, a także przeprowadzenie identyfikacji gatunkowej stanowiącej istotny element diagnostyczny. Diagnostyka molekularna z wykorzystaniem metod PCR (ang. polymerase chain reaction) oraz Real-time PCR (ang. quantitative PCR, qPCR) znajduje szczególne zastosowanie w przypadku drobnoustrojów trudnohodowlanych bądź niehodowlanych w warunkach laboratoryjnych. Metody te wykorzystywane do wykrywania drobnoustrojów fizjologicznych i patogennych cechują się bardzo wysoką czułością połączoną ze stosunkowo krótkim czasem potrzebnym do wykonania badania oraz niskimi wymaganiami odnośnie transportu próbek.
Zakres badania
Badanie mikroflory jelitowej z wykorzystaniem metod hodowlanych pozwala na określenie:
Inne parametry oznaczane w badaniu mikroflory jelitowej to:
Badanie mikroflory jelitowej obejmuje posiew ilościowy oraz identyfikację następujących grup drobnoustrojów:
Dzięki wykorzystaniu metod molekularnych istnieje ponadto możliwość identyfikacji drobnoustrojów:
A.muciniphila wykazuje działanie przeciwzapalne, wpływa na utrzymanie prawidłowej masy ciała, zasiedlając błonę śluzową jelita prowadzi do produkcji kwasu propionowego, który z kolei jest pożywieniem dla Faecalibacterium prausnitzii. Obniżony poziom Faecalibacterium prausnitzii obserwuje się przy wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego, a także przy chorobie Leśniowskiego-Crohna. Produkowany przez F.prausnitzii maślan wpływa na redukcje stanów zapalnych jelit, pobudza wzrost kosmków jelitowych, bierze udział w regeneracji zniszczonych komórek nabłonka jelitowego.
Materiał do badania
Kał do 48h od pobrania (w przypadku dłuższego przechowywania kał należy zamrozić
w -20°C).
Pobranie materiału do badania
1. Kał należy pobrać na czysty podkład (papier toaletowy, papierowy ręcznik kuchenny) lub jeśli toaleta posiada „półkę”, to wtedy kał można pobrać bezpośrednio z toalety.
2. Otworzyć jałowy pojemnik wchodzący w skład Zestawu do pobierania próbki kału, nie dotykając jego brzegów i wewnętrznych powierzchni.
3. Za pomocą łopatki wypełnić ¾ pojemnika kałem pobranym najlepiej z kilku (5-8) różnych miejsc i szczelnie zakręcić zakrętkę.
4. Pojemnik opisać w następujący sposób: IMIĘ I NAZWISKO, PESEL pacjenta i umieścićw woreczku, który następnie należy włożyć do styropianowego pudełka, wypełnionego uprzednio zamrożonymi w zamrażalniku wkładami chłodzącymi.
5. Pobraną w ten sposób próbkę kału należy przechowywać w lodówce (temperatura od 2°C do 8°C) i dostarczyć do Laboratorium w ciągu 48 godzin. W przypadku dłuższego przechowywania kał należy zamrozić w -20°C.
6. Do pobranego materiału należy dołączyć wypełnione skierowanie na badanie.
UWAGA!
1. Prawidłowe pobranie oraz przechowywanie próbki kału (lodówka) jest niezbędnym czynnikiem decydującym o jakości uzyskanego wyniku.
2. Pobranie próbki kału do badań należy przeprowadzić po upływie co najmniej dwóch tygodni po zakończeniu stosowania kuracji antybiotykowej.
3. W okresie poprzedzającym badanie kału należy zaprzestać przyjmowania preparatów probiotycznych zawierających zliofilizowane bakterie oraz grzyby.
4. W okresie poprzedzającym badanie kału należy stosować zwyczajową dietę (trzeba zrezygnować zarówno z odchudzania, jak i objadania się).
W celu uzyskania szczegółowych informacji zachęcamy do kontaktu!
Zonulina to białko połączeń ścisłych (ang. tight junctions) pomiędzy komórkami nabłonka jelita cienkiego (enterocytami). Odpowiada za przepuszczalność bariery jelitowej. Wzrost stężenia zonuliny w kale, świadczy o rozszczelnieniu śluzówki jelita w wyniku czego do krwi dostają się immunogenne cząstki pokarmowe, białka, toksyny czy antygeny bakteryjne. Skutkiem tego jest aktywacja układu odpornościowego. Wykonanie pomiaru zonuliny w kale zleca się w celu przeprowadzenia oceny szczelności jelit np. po długotrwałej antybiotykoterapii czy farmakoterapii, oceny zaawansowania stanu zapalnego w obrębie jelit, chorób autoimmunologicznych, nieswoistych chorób zapalnych jelit czy alergii IgG-zależnych.
Materiał do badania
Kał do 48h od pobrania (w przypadku dłuższego przechowywania kał należy zamrozić w -20°C). Kał do 48h od pobrania (w przypadku dłuższego przechowywania kał należy zamrozić w -20°C).
Pobranie materiału do badania
1. Kał należy pobrać na czysty podkład (papier toaletowy, papierowy ręcznik kuchenny) lub jeśli toaleta posiada „półkę”, to wtedy kał można pobrać bezpośrednio z toalety.
2. Otworzyć jałowy pojemnik wchodzący w skład Zestawu do pobierania próbki kału, nie dotykając jego brzegów i wewnętrznych powierzchni.
3. Za pomocą łopatki wypełnić ¾ pojemnika kałem pobranym najlepiej z kilku (5-8) różnych miejsc i szczelnie zakręcić zakrętkę.
4. Pojemnik opisać w następujący sposób: IMIĘ I NAZWISKO, PESEL pacjenta i umieścićw woreczku, który następnie należy włożyć do styropianowego pudełka, wypełnionego uprzednio zamrożonymi w zamrażalniku wkładami chłodzącymi.
5. Pobraną w ten sposób próbkę kału należy przechowywać w lodówce (temperatura od 2°C do 8°C) i dostarczyć do Laboratorium w ciągu 48 godzin. W przypadku dłuższego przechowywania kał należy zamrozić w -20°C.
6. Do pobranego materiału należy dołączyć wypełnione skierowanie na badanie.
UWAGA!
1. Prawidłowe pobranie oraz przechowywanie próbki kału (lodówka) jest niezbędnym czynnikiem decydującym o jakości uzyskanego wyniku.
2. Pobranie próbki kału do badań należy przeprowadzić po upływie co najmniej dwóch tygodni po zakończeniu stosowania kuracji antybiotykowej.
3. W okresie poprzedzającym badanie kału należy zaprzestać przyjmowania preparatów probiotycznych zawierających zliofilizowane bakterie oraz grzyby.
4. W okresie poprzedzającym badanie kału należy stosować zwyczajową dietę (trzeba zrezygnować zarówno z odchudzania, jak i objadania się).
W celu uzyskania szczegółowych informacji zachęcamy do kontaktu!
Immunoglobulina A (białko) to biomarker układu odpornościowego, który występuje
w wydzielinach śluzowo-surowiczych m.in. łzach, ślinie, mleku matki, wydzielinie nosowej czy jelitowej. sIgA jest odpowiedzialna za neutralizację wirusów, toksyn oraz enzymów wytwarzanych przez mikroorganizmy, aglutynacje bakterii oraz absorpcję antygenów pokarmowych. Immunoglobulina A tworzy pierwszą linię obrony organizmu przed chorobotwórczymi czynnikami środowiska zewnętrznego. Wykonanie pomiaru sIgA w kale zaleca się osobom u których występują częste, nawracając infekcje dróg oddechowych, osóbz atopowym zapaleniem skóry (AZS), a także borykających się z nietolerancjami pokarmowymi.
To białko stanowiące wskaźnik stanów zapalnych jelit. Nazwane jest także białkiem ostrej fazy. Im wyższe stężenie kalprotektyny w kale, tym bardziej zaawansowany stan zapalny. Na podstawie najnowszych badań naukowych kalprotektyna jest bardzo czułym
i swoistym markerem, który może służyć do określenia nieswoistego zapalenia jelit. Dodatkowo badanie poziomu kalprotektyny zaliczane jest do nieinwazyjnych testów. Wykonanie pomiaru kalprotektyny w kale zaleca się osobom mającym przewlekłe problemy jelitowe, takie jak: bóle brzucha, biegunki, zaparcia czy wzdęcia.
Laboratorium Prolab wykonuje szczegółowy posiew ilościowy z uwzględnieniem proporcji pomiędzy florą fizjologiczną i florą patogenną. Badanie mikroflory pochwy przeprowadzane jest z wykorzystaniem metod hodowlanych, mikroskopowych i technik biologii molekularnej: PCR (ang. polymerase chain reaction) oraz Real-time PCR (ang. quantitative PCR, qPCR).
Zakres badania
Badanie mikroflory pochwy pozwala na określenie:
Badanie metodą hodowlaną obejmuje posiew ilościowy oraz identyfikację następujących grup drobnoustrojów:
Badania metodami molekularnymi obejmują identyfikację następujących drobnoustrojów:
Materiał do badania
Pobranie materiału do badania
Materiał do badań powinien zostać pobrany:
·przez wykwalifikowany personel (lekarz, położna) po uprzednim założeniu jałowego wziernika (u pacjentek, które nie rozpoczęły życia seksualnego dopuszczalne jest pobieranie materiału bez użycia wziernika pod warunkiem, że nie dojdzie do kontaktu wymazówki/pałeczki/etc. z zewnętrznymi narządami płciowymi).
UWAGA!
1. Co najmniej 24 godziny przed pobraniem materiału do badań należy zrezygnować ze współżycia płciowego oraz ograniczyć zabiegi higieniczno-pielęgnacyjne okolic narządów płciowych.
2. Co najmniej 48 godzin przed badaniem nie należy stosować leków/preparatów dopochwowych (w tym preparatów probiotycznych zawierających zliofilizowane bakterie oraz grzyby), tamponów ani irygacji (płukania pochwy) płynami zawierającymi kwasy (w tym kwas mlekowy).
W celu uzyskania szczegółowych informacji zachęcamy do kontaktu!