Mikroflora jelitowa odgrywa ważna rolę w organizmie człowieka. Bakterie bytujące

w przewodzie pokarmowym są odpowiedzialne za procesy trawienia resztek pokarmowych, syntezę witamin, a także pełnią ważną funkcję immunostymulującą. Niewłaściwa dieta, długotrwałe przyjmowanie antybiotyków, brak aktywności fizycznej, stres czy nieregularny tryb życia, mają ogromny wpływ na mikroflorę jelit. Stan, w którym dochodzi do zaburzenia równowagi mikrobiologicznej i zmian w składzie flory bakteryjnej jelit nazywamy dysbiozą jelitową. Dysbioza jelitowa może być przyczyną wystąpienia alergii, nietolerancji pokarmowych, otyłości, cukrzycy, chorób układu sercowo-naczyniowego czy chorób układu oddechowego. Dodatkowo niekorzystnie wpływa na ogólny komfort życia, w tym także na zdrowie psychiczne.

Laboratorium Prolab wykonuje analizy mikroflory jelit zarówno za pomocą standardowych metod hodowlanych, jak i z wykorzystaniem technik biologii molekularnej. Metody hodowlane pozwalają na pomiar ilościowy drobnoustrojów (bakterii i grzybów) obecnychw jelicie, określenie proporcji pomiędzy nimi, a także przeprowadzenie identyfikacji gatunkowej stanowiącej istotny element diagnostyczny. Diagnostyka molekularna z wykorzystaniem metod PCR (ang. polymerase chain reaction) oraz Real-time PCR (ang. quantitative PCR, qPCR) znajduje szczególne zastosowanie w przypadku drobnoustrojów trudnohodowlanych bądź niehodowlanych w warunkach laboratoryjnych. Metody te wykorzystywane do wykrywania drobnoustrojów fizjologicznych i patogennych cechują się bardzo wysoką czułością połączoną ze stosunkowo krótkim czasem potrzebnym do wykonania badania oraz niskimi wymaganiami odnośnie transportu próbek.


Zakres badania

Badanie mikroflory jelitowej z wykorzystaniem metod hodowlanych pozwala na określenie:

  • obecności mikroflory ochronnej przewodu pokarmowego,
  • obecności mikroflory immunostymulującej,
  • obecności mikroflory proteolitycznej odpowiedzialnej za procesy gnilne,
  • obecności grzybów drożdżopodobnych i pleśni,
  • odbudowa prawidłowej mikroflory jelitowej po leczeniu (kontrola po leczeniu).
  • konsystencja kału.

Inne parametry oznaczane w badaniu mikroflory jelitowej to:

  • wartość pH kału,

Badanie mikroflory jelitowej obejmuje posiew ilościowy oraz identyfikację następujących grup drobnoustrojów:

  • bakterii tlenowych, w tym: ziarenkowców Gram-dodatnich (Enterococcus spp., Streptococcus spp., Staphylococcus spp.), pałeczek Gram-ujemnych (E.coli, E.coli biovare, Proteus spp., Klebsiella spp., Enterobacter spp., Hafnia alveii, Serratia spp., Providencia spp., Morganella morganii, Citrobacter spp., Pseudomonas spp., Salmonella spp., Shigellaspp.),
  • bakterii beztlenowych, w tym: Bacteroides spp., Bifidobacterium spp., Lactobacillus spp. (w tym szczepy produkujące nadtlenek wodoru), Clostridium spp., Clostridioides difficile, Campylobacter spp.,
  • grzybów drożdżopodobnych i pleśni, w tym: Candida albicans, Candida non-albicans,
  • Helicobacter pylori (oznaczenie jakościowe antygenu w kale),
  • Clostridioides difficile (oznaczenie szczepów toksynotwórczych, toksyna A/B).

Dzięki wykorzystaniu metod molekularnych istnieje ponadto możliwość identyfikacji drobnoustrojów:

  • Akkermansia muciniphila,
  • Faecalibacterium prausnitzii.

A.muciniphila wykazuje działanie przeciwzapalne, wpływa na utrzymanie prawidłowej masy ciała, zasiedlając błonę śluzową jelita prowadzi do produkcji kwasu propionowego, który z kolei jest pożywieniem dla Faecalibacterium prausnitzii. Obniżony poziom Faecalibacterium prausnitzii obserwuje się przy wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego, a także przy chorobie Leśniowskiego-Crohna. Produkowany przez F.prausnitzii maślan wpływa na redukcje stanów zapalnych jelit, pobudza wzrost kosmków jelitowych, bierze udział w regeneracji zniszczonych komórek nabłonka jelitowego.


Materiał do badania

Kał do 48h od pobrania (w przypadku dłuższego przechowywania kał należy zamrozić
w -20°C).


Pobranie materiału do badania

1. Kał należy pobrać na czysty podkład (papier toaletowy, papierowy ręcznik kuchenny) lub jeśli toaleta posiada „półkę”, to wtedy kał można pobrać bezpośrednio z toalety.

2. Otworzyć jałowy pojemnik wchodzący w skład Zestawu do pobierania próbki kału, nie dotykając jego brzegów i wewnętrznych powierzchni.

3. Za pomocą łopatki wypełnić ¾ pojemnika kałem pobranym najlepiej z kilku (5-8) różnych miejsc i szczelnie zakręcić zakrętkę.

4. Pojemnik opisać w następujący sposób: IMIĘ I NAZWISKO, PESEL pacjenta i umieścićw woreczku, który następnie należy włożyć do styropianowego pudełka, wypełnionego uprzednio zamrożonymi w zamrażalniku wkładami chłodzącymi.

5. Pobraną w ten sposób próbkę kału należy przechowywać w lodówce (temperatura od 2°C do 8°C) i dostarczyć do Laboratorium w ciągu 48 godzin. W przypadku dłuższego przechowywania kał należy zamrozić w -20°C.

6. Do pobranego materiału należy dołączyć wypełnione skierowanie na badanie.


UWAGA!

1. Prawidłowe pobranie oraz przechowywanie próbki kału (lodówka) jest niezbędnym czynnikiem decydującym o jakości uzyskanego wyniku.

2. Pobranie próbki kału do badań należy przeprowadzić po upływie co najmniej dwóch tygodni po zakończeniu stosowania kuracji antybiotykowej.

3. W okresie poprzedzającym badanie kału należy zaprzestać przyjmowania preparatów probiotycznych zawierających zliofilizowane bakterie oraz grzyby.

4. W okresie poprzedzającym badanie kału należy stosować zwyczajową dietę (trzeba zrezygnować zarówno z odchudzania, jak i objadania się).


W celu uzyskania szczegółowych informacji zachęcamy do kontaktu!

Zonulina to białko połączeń ścisłych (ang. tight junctions) pomiędzy komórkami nabłonka jelita cienkiego (enterocytami). Odpowiada za przepuszczalność bariery jelitowej. Wzrost stężenia zonuliny w kale, świadczy o rozszczelnieniu śluzówki jelita w wyniku czego do krwi dostają się immunogenne cząstki pokarmowe, białka, toksyny czy antygeny bakteryjne. Skutkiem tego jest aktywacja układu odpornościowego. Wykonanie pomiaru zonuliny w kale zleca się w celu przeprowadzenia oceny szczelności jelit np. po długotrwałej antybiotykoterapii czy farmakoterapii, oceny zaawansowania stanu zapalnego w obrębie jelit, chorób autoimmunologicznych, nieswoistych chorób zapalnych jelit czy alergii IgG-zależnych.


Materiał do badania

Kał do 48h od pobrania (w przypadku dłuższego przechowywania kał należy zamrozić w -20°C). Kał do 48h od pobrania (w przypadku dłuższego przechowywania kał należy zamrozić w -20°C).


Pobranie materiału do badania

1. Kał należy pobrać na czysty podkład (papier toaletowy, papierowy ręcznik kuchenny) lub jeśli toaleta posiada „półkę”, to wtedy kał można pobrać bezpośrednio z toalety.

2. Otworzyć jałowy pojemnik wchodzący w skład Zestawu do pobierania próbki kału, nie dotykając jego brzegów i wewnętrznych powierzchni.

3. Za pomocą łopatki wypełnić ¾ pojemnika kałem pobranym najlepiej z kilku (5-8) różnych miejsc i szczelnie zakręcić zakrętkę.

4. Pojemnik opisać w następujący sposób: IMIĘ I NAZWISKO, PESEL pacjenta i umieścićw woreczku, który następnie należy włożyć do styropianowego pudełka, wypełnionego uprzednio zamrożonymi w zamrażalniku wkładami chłodzącymi.

5. Pobraną w ten sposób próbkę kału należy przechowywać w lodówce (temperatura od 2°C do 8°C) i dostarczyć do Laboratorium w ciągu 48 godzin. W przypadku dłuższego przechowywania kał należy zamrozić w -20°C.

6. Do pobranego materiału należy dołączyć wypełnione skierowanie na badanie.


UWAGA!

1. Prawidłowe pobranie oraz przechowywanie próbki kału (lodówka) jest niezbędnym czynnikiem decydującym o jakości uzyskanego wyniku.

2. Pobranie próbki kału do badań należy przeprowadzić po upływie co najmniej dwóch tygodni po zakończeniu stosowania kuracji antybiotykowej.

3. W okresie poprzedzającym badanie kału należy zaprzestać przyjmowania preparatów probiotycznych zawierających zliofilizowane bakterie oraz grzyby.

4. W okresie poprzedzającym badanie kału należy stosować zwyczajową dietę (trzeba zrezygnować zarówno z odchudzania, jak i objadania się).


W celu uzyskania szczegółowych informacji zachęcamy do kontaktu!

Immunoglobulina A (białko) to biomarker układu odpornościowego, który występuje

w wydzielinach śluzowo-surowiczych m.in. łzach, ślinie, mleku matki, wydzielinie nosowej czy jelitowej. sIgA jest odpowiedzialna za neutralizację wirusów, toksyn oraz enzymów wytwarzanych przez mikroorganizmy, aglutynacje bakterii oraz absorpcję antygenów pokarmowych. Immunoglobulina A tworzy pierwszą linię obrony organizmu przed chorobotwórczymi czynnikami środowiska zewnętrznego. Wykonanie pomiaru sIgA w kale zaleca się osobom u których występują częste, nawracając infekcje dróg oddechowych, osóbz atopowym zapaleniem skóry (AZS), a także borykających się z nietolerancjami pokarmowymi.

To białko stanowiące wskaźnik stanów zapalnych jelit. Nazwane jest także białkiem ostrej fazy. Im wyższe stężenie kalprotektyny w kale, tym bardziej zaawansowany stan zapalny. Na podstawie najnowszych badań naukowych kalprotektyna jest bardzo czułym

i swoistym markerem, który może służyć do określenia nieswoistego zapalenia jelit. Dodatkowo badanie poziomu kalprotektyny zaliczane jest do nieinwazyjnych testów. Wykonanie pomiaru kalprotektyny w kale zaleca się osobom mającym przewlekłe problemy jelitowe, takie jak: bóle brzucha, biegunki, zaparcia czy wzdęcia.

Laboratorium Prolab wykonuje badania obecności pasożytów jelitowych w kalezwykorzystaniem metody molekularnej Real-time PCR (ang. quantitative PCR, qPCR). Metoda ta polega na wykryciu materiału genetycznego (DNA) pasożyta w próbce kału.Real-time PCR jest jedną z najczulszych i najbardziej specyficznych metod stosowanych w celu wykrycia zakażeń pasożytniczych. W swojej ofercie Laboratorium Prolab posiada badania na obecność pasożytów Giardia lamblia (lamblioza) oraz Ascaris lumbricoides hominis (glista ludzka; askarioza).

  • Giardia lamblia
  • Ascaris lumbricoides hominis (glista ludzka)

Zakażenie G.lamblia najczęściej objawia się w postaci ostrych lub przewlekłych biegunek, nudności, bólów nadbrzusza, uczucia zmęczenia i złego ogólnego samopoczucia. Zakażenie pasożytem odbywa się drogą pokarmową i dochodzi do niego wówczas gdy dochodzi do zaniedbań higieny osobistej lub warunków sanitarnych w miejscach publicznych. Najbardziej narażoną na zakażenie G.lamblią grupą osób są dzieci, osoby z osłabionym układem immunologicznym, osoby podróżujące do krajów rozwijających się lub spożywające żywność z niesprawdzonych źródeł.

Glista ludzka to pasożyt bytujący w jelicie człowieka. Jaja pasożyta najczęściej znajdują się
w glebie, wodzie, na świeżych owocach i warzywach. Do zakażeń najczęściej dochodziu dzieci i osób żyjących w złych warunkach higienicznych. Głównymi objawiamy glistnicy jest osłabienie, zawroty głowy, reakcje alergiczne, obrzęki twarzy, nudności, nadmierna pobudliwość, zaburzenia snu, bóle brzucha, brak apetytu.


Materiał do badania

Kał do 48h od pobrania (w przypadku dłuższego przechowywania kał należy zamrozić w -20°C).


Pobranie materiału do badania

  • Kał należy pobrać na czysty podkład (papier toaletowy, papierowy ręcznik kuchenny) lub jeśli toaleta posiada „półkę”, to wtedy kał można pobrać bezpośrednio z toalety.
  • Otworzyć jałowy pojemnik wchodzący w skład Zestawu do pobierania próbki kału, nie dotykając jego brzegów i wewnętrznych powierzchni.
  • Za pomocą łopatki wypełnić ¾ pojemnika kałem pobranym najlepiej z kilku (5-8) różnych miejsc i szczelnie zakręcić zakrętkę.
  • Pojemnik opisać w następujący sposób: IMIĘ I NAZWISKO, PESEL pacjenta i umieścić w woreczku, który następnie należy włożyć do styropianowego pudełka, wypełnionego uprzednio zamrożonymi w zamrażalniku wkładami chłodzącymi.
  • Pobraną w ten sposób próbkę kału należy przechowywać w lodówce (temperatura od 2°C do 8°C) i dostarczyć do Laboratorium w ciągu 48 godzin. W przypadku dłuższego przechowywania kał należy zamrozić w -20°C.
  • Do pobranego materiału należy dołączyć wypełnione skierowanie na badanie.


UWAGA!

1. Prawidłowe pobranie oraz przechowywanie próbki kału (lodówka) jest niezbędnym czynnikiem decydującym o jakości uzyskanego wyniku.

2. Pobranie próbki kału do badań należy przeprowadzić po upływie co najmniej dwóch tygodni po zakończeniu stosowania kuracji antybiotykowej.

3. W okresie poprzedzającym badanie kału należy zaprzestać przyjmowania preparatów probiotycznych zawierających zliofilizowane bakterie oraz grzyby.

4. W okresie poprzedzającym badanie kału należy stosować zwyczajową dietę (trzeba zrezygnować zarówno z odchudzania, jak i objadania się).


W celu uzyskania szczegółowych informacji zachęcamy do kontaktu!


Laboratorium Prolab wykonuje szczegółowy posiew ilościowy z uwzględnieniem proporcji pomiędzy florą fizjologiczną i florą patogenną. Badanie mikroflory pochwy przeprowadzane jest z wykorzystaniem metod hodowlanych, mikroskopowych i technik biologii molekularnej: PCR (ang. polymerase chain reaction) oraz Real-time PCR (ang. quantitative PCR, qPCR).


Zakres badania

Badanie mikroflory pochwy pozwala na określenie:

  • stopni czystości pochwy według skali Nugenta,
  • wartości pH pochwy,
  • obecności mikroflory fizjologicznej pochwy: bakterie z rodzaju Lactobacillus spp. (w tym szczepy produkujące H2O2 oraz nie produkujące H2O2) oraz bakterie z rodzaju Bifidobacterium spp.,
  • obecność bakterii Lactobacillus spp. produkujących katalazę,
  • odbudowa prawidłowej mikrobioty pochwy po antybiotykoterapii.


Badanie metodą hodowlaną obejmuje posiew ilościowy oraz identyfikację następujących grup drobnoustrojów:

  • bakterii tlenowych, w tym:
  • bakterii beztlenowych, w tym:
  • grzybów drożdżopodobnych z rodzaju Candida spp.,
  • bakterii z rodzaju Lactobacillus spp. produkujących H2O2,
  • bakterii z rodzaju Lactobacillus spp. nie produkujących H2O2,
  • bakterii z rodzaju Lactobacillus spp. produkujących katalazę,
  • bakterii z rodzaju Bifidobacterium spp.
  • ziarenkowców Gram-dodatnich (Enterococcus faecalis, Streptococcus agalactiae, Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis),
  • pałeczek Gram-ujemnych (E.coli, Klebsiella pneumoniae).
  • Gardnerella vaginalis,
  • Bacteroides fragilis,
  • Prevotella bivia,
  • Veilonella spp.,
  • Atopobium vaginae.

Badania metodami molekularnymi obejmują identyfikację następujących drobnoustrojów:

  • Chlamydia trachomatis (chlamydioza),
  • Ureaplasma spp.,
  • Ureaplasma parvum,
  • Ureaplasma urealyticum,
  • Mycoplasma spp.,
  • Mycoplasma hominis,
  • Mycoplasma genitalium,
  • Trichomonas vaginalis (rzęsistek pochwowy),
  • wirus brodawczaka ludzkiego (HPV, ang. human papilloma virus) - wykrywanie 14 typów wysokiego ryzyka zmian onkogennych, 6 typów prawdopodobnie wysokiego ryzyka i 2 typów niskiego ryzyka.
  • Neisseria gonorrhoeae (rzeżączka),


Materiał do badania

  • Dobór miejsca poboru zależy od czynnika etiologicznego i może to być wymaz z tylnego sklepienia pochwy bądź z kanału szyjki macicy pobrany pomiędzy 10 a 14 dniem cyklu (w przypadku kobiet przed pokwitaniem i po menopauzie, dzień pobrania nie ma znaczenia). Do czasu transportu do laboratorium pobrany materiał należy przechowywać w temperaturze 2-8˚Cprzez maksymalnie 48h.


Pobranie materiału do badania

Materiał do badań może zostać pobrany w następujący sposób:

·przez wykwalifikowany personel (lekarz, położna) po uprzednim założeniu jałowego wziernika (u pacjentek, które nie rozpoczęły życia seksualnego dopuszczalne jest pobieranie materiału bez użycia wziernika pod warunkiem, że nie dojdzie do kontaktu wymazówki/pałeczki/etc. z zewnętrznymi narządami płciowymi).

·samodzielnie przez pacjentkę za pomocą zestawu Evalyn® Brush do samodzielnego pobierania materiałów z tylnego sklepienia pochwy oraz szyjki macicy:

https://www.youtube.com/watch?v=OSMiWLJKmNE


Źródło: https://www.roversmedicaldevices.com/cell-sampling...


UWAGA!

1. Co najmniej 24 godziny przed pobraniem materiału do badań należy zrezygnować ze współżycia płciowego oraz ograniczyć zabiegi higieniczno-pielęgnacyjne okolic narządów płciowych.

2. Co najmniej 48 godzin przed badaniem nie należy stosować leków/preparatów dopochwowych (w tym preparatów probiotycznych zawierających zliofilizowane bakterie oraz grzyby), tamponów ani irygacji (płukania pochwy) płynami zawierającymi kwasy (w tym kwas mlekowy).


W celu uzyskania szczegółowych informacji zachęcamy do kontaktu!